Рахбар фаол бўлмаса, жамиятда ижтимоий фаоллик шакллаимайди, Шу сабабли Президентимиз Ислом Каримов бу масалага президеитлик фаолиятининг дастлабки кунлариданок жиддий эътибор каратиб келмокда. Мисолучун, 1993 йили Юртбошимиз рахбарларни уч тоифага бўлиб, шундай
деган эдилар; «Биринчи тоифа — хозирги огир вазиятдан фойдаланиб колишга харакат киладиган,
фақатўз манфаатини ўйлайдиган, халқ гам-ташвишидан бегона кимсалардир. Иккиичи тоифа •—
бефарқ, лоқайд одамлар бўлиб, уларии «ўйинчи» дегинг келади. Бундай рахбарлар хеч кимга қарши гапиришии, душман орттиришни истамайди. Ўйии билан юрибди. Учинчи тоифа —ўзини эл-юрт ишига тиккан кишилар. Мен шу тоифадаги кадрларга умид боглайман».